34 Tips voor Slachtoffers

  1. Doe altijd aangifte! Neem sowieso een vertrouwenspersoon mee ter ondersteuning. Maar nog beter twee, want één getuige is geen getuige. Laat u niet wegsturen door de politie. Ze zijn altijd verplicht om uw aangifte op te nemen. Wij en met ons vele anderen werden eens weggestuurd maar weten nu beter! U kunt ook contact met ons opnemen wanneer men weigert uw aangifte op te nemen. Als ze weigeren een aangifte op te nemen dient u een klacht in bij het betreffende politiekorps. Komt u er dan nog niet uit dan kunt u een klacht indienen bij de Nationale Ombudsman. Een aangifte is alleen geldig indien je verhaal ook op papier gezet is en je daar een kopie van hebt meegekregen.
  2. Heeft u aangifte gedaan en hoort u na zes maanden nog niets; bel op of schrijf naar het desbetreffende kantoor waar u uw aangifte heeft gedaan. En vraag wat ze met uw aangifte hebben gedaan. Hebben zij er niets of te weinig meegedaan, dan kunt u vervolgstappen ondernemen als u een vordering heeft op de dader.
  3. ”Een aangifte is geen voorwaarde voor het doen van onderzoek of vervolging. Het gaat om ambtshalve vervolgbare delicten”.
  4. De dader moet zijn straf niet ontlopen en niet de mogelijkheid krijgen om nog meer Slachtoffers te maken.
  5. Probeer na het gebeurde – hoe zwaar en moeilijk het ook is – toch dingen op te schrijven! Ook al is het maar één zin met een datum en tijdstip erbij. Noteer ook onverwachte dingen en meld die als ze bedreigend overkomen. Ook voor later kan dit enorm helpen bij het verwerkingsproces.
  6. Hopelijk heeft u een rechtsbijstandsverzekering of misschien kunt u (nog) een advocaat van onvermogen krijgen of gewoon een advocaat betalen. Ons advies is: schakel een advocaat in, ook als u zich voegt in de zaak.
  7. Praat met lotgenoten. Verstop u zelf niet. U zult merken dat u echt niet de enige bent. Een ‘ander’ Slachtoffer heeft aan een woord/zin van u genoeg om te begrijpen hoe u zich voelt! Dit in tegenstelling tot een ‘buitenstaander’.
  8. Bespreek met uw huisarts of andere hulpverlener welke hulp u het beste kunt nemen. Onderneem actie of laat iemand die u ‘nog’ vertrouwt dit doen. Maar stel het niet uit. Voelt u zich niet begrepen dan kunt u een beroep op ons doen.
  9. Gooi een aangifte en andere verzamelde bewijzen nooit weg! Voor een strafbaar feit geldt een termijn van twaalf jaar.(https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/straffen-en-maatregelen/inhoud/verjaringstermijn-misdrijven)
  10. Ons advies is voeg u altijd in het (straf) civiel proces! Ook als u denkt ik wil er niets meer mee te maken hebben. Op de een of andere manier zult u er toch mee bezig blijven bv als er iets soortgelijks gebeurd wat helaas dagelijks te lezen valt.
  11. Ook al lijkt het misschien niet zo erg als u in eerste instantie heeft gedacht, het kan zijn dat ‘de klap’ later komt. U kunt daardoor misschien ook anderen helpen om te zorgen dat een dader niet nogmaals toeslaat.
  12. Iemand die het alleen uit de boeken heeft, kan zich soms heel en heel erg moeilijk verplaatsen in hetgeen u heeft meegemaakt. Wij hoorden eens van iemand dat de betreffende therapeut had gezegd; heeft u het nu nog niet achter zich gelaten? Tijd om dan a.s.a.p. afscheid te nemen van deze therapeut die er duidelijk niets van heeft begrepen en nog heel veel moet bijleren. Toch zijn er therapeuten die u wel met handreikingen kunnen helpen te proberen ‘het gebeurde’ een plek te geven. En u kunnen helpen om vooruit te komen in het leven.
  13. Helaas leven we in een tijdperk dat voorzichtigheid geboden is. Dus wordt er aan uw deur gebeld, kijk voordat u de deur open doet, even of het een bekende is. Vraag desnoods door de brievenbus als u de persoon niet kent wat hij van u moet. Vraag om een legitimatiebewijs en schrijf de naam op. Kent u de persoon niet en heeft u er geen goed gevoel bij; doe niet open! Voorkomen is beter dan genezen.
  14. Wat als de dader vrijkomt? Zorg dat u opvallende gebeurtenissen bijhoudt; dus noteer anonieme telefoontjes, een auto die opvallend langs rijdt. Zo nodig koppel dit terug aan of uw advocaat of aan de Politie. Maar laat u niet gek maken en sta niet toe dat het uw leven nogmaals gaat beheersen!
  15. In sommige gevallen wordt de Stichting Reclassering ingeschakeld en die zal proberen hun werk te doen. Helaas zitten ook zij niet 24 uur per dag bij de dader, maar zij houden in elk geval een oogje in het zeil. Als de dader zijn verplichtingen niet nakomt koppelt de Reclassering het weer terug. Met dien verstande; de dader moet dan alsnog zijn resterende gevangenisstraf uitzitten.
  16. Er zijn ook gevallen bekend van Veelplegers die niet onder ‘de Reclassering vallen. Voor daders staan strafrechtadvocaten in de rij, helaas geldt dat nog lang niet altijd voor Slachtoffers.
  17. Zorg altijd dat u of uw advocaat of een zaakwaarnemer van u op de hoogte blijft wanneer de dader vrijkomt! Officieel behoort u daar eerst een telefoontje over te krijgen en dan een brief; in ons geval gebeurde dit niet. Ook onze advocaat was hiervan nog niet op de hoogte gesteld en blijken wij niet de enige bij wie dit heeft plaatsgevonden.
  18. Is uw vordering op de dader(s) niet helemaal toegewezen? Of heeft u geen immateriële schadevergoeding gehad en denkt u daar toch recht op te hebben. Dan kunt u binnen 3 maanden een verzoek indienen bij de Burgerrechter! Het is aan u. Rechters doen vaak vrij moeilijk over immateriële schade. Echter u heeft er niet om gevraagd om Slachtoffer te worden! En helaas lijkt het vaak alsof Rechters vinden dat je maar voor lief moet nemen wat je is overkomen.
  19. Ook kunt u een verzoek indienen bij het schadefonds geweldsmisdrijven dit moet echter wel binnen drie jaar!
  20. Wordt u emotioneel afgeperst? Zorg dat u zo snel mogelijk contact opneemt met iemand die u vertrouwd en doe aangifte. De politie mag niet weigeren om een aangifte op te nemen! Kent u niemand, dan kunnen wij u helpen. Maar onderneem actie. Doet u niets, dan wordt het soms van kwaad tot erger! U zult zien door naar buiten te treden dat u echt niet de enige bent.
  21. Maak foto’s, opnames als u de kans krijgt c.q. het aankan! Maar breng niet het leven van anderen en u in gevaar.
  22. Neem geen anonieme telefoontjes op. Als het belangrijk is spreken ze maar in.
  23. Ditzelfde geldt ook als tip voor hulpverleners die u bijstaan en u soms anoniem bellen. U bent de betaler/afnemer van zorg. Empathie begint met er simpelweg te zijn voor een Slachtoffer. Helaas wijst de praktijk regelmatig uit, dat dit soms al een brug te ver is.
  24. Door geen aangifte te doen als Slachtoffer, zult u een makkelijke prooi blijven voor de dader(s).
  25. Heeft u iemand verloren door moord of doodslag? Zoek dan contact met het speciaal voor u opgerichte landelijke netwerk van psychologen dat is getraind in het behandelen van nabestaanden die iemand hebben verloren door moord of doodslag.
  26. http://mijnwetten.nl/wetboek-van-strafrecht/artikel285
  27. http://www.judex.nl/rechtsgebied/strafrecht/slachtoffer%2c-getuige-en-deskundige/artikelen/361/welke-rechten-heb-ik-als-slachtoffer-van-een-misdrijf_.htm
  28. http://www.fraudehelpdesk.nl/tien-tips-tegen-oplichting
  29. http://www.blikopnieuws.nl/bericht/131312/Teeven_opent_landelijke_vertrouwenslijn_afpersing.html
  30. http://www.cnvvakmensen.nl/Loketongewenstgedrag
  31. http://www.pestbriefje.com
  32. http://www.stop-internetoplichting.nl
  33. https://www.stopheling.nl/
  34. https://www.113.nl

Foto: Rachaelvoorhees

N.B.: Stichting Slachtoffers Eerst! Is niet aansprakelijk voor de inhoud van reacties die door derden worden geplaatst. 

No comments yet.

Geef een reactie