Dakloos (Boek)

Het boek ‘Dakloos’ is geschreven door Sabine Neuteboom. We vroegen haar waarom ze voor dit thema koos.

Sabine: “2012 telde 27.000 daklozen en in 2013 werden volgens het Haarlems Dagblad in alleen al de regio Amsterdam 80 gezinnen per maand hun huis uitgezet.

De daklozenopvang zit zo vol dat ze wachtlijsten hanteren. En vanwege de regiobinding kun je ook niet buiten de gemeentegrenzen naar opvangmogelijkheden zoeken.

Drama’s

Er voltrekken zich drama’s in dit land waar ik de media te weinig over hoor. Want waar zijn al die daklozen nu dan?

De mensen van het CBS zijn niet bij mij langs de deur geweest met hun telmachientje, toen ik met mijn dochter bivakkeerde in het omgebouwde kippenhok van een natuurarts.

Misschien zijn het er dus nog wel veel meer, als het CBS niet weet waar al die daklozen worden ondergebracht: caravans, sektarische leefgemeenschappen, verbouwde dierenstallen, zoldertjes bij familie of vrienden….., ik heb het allemaal meegemaakt in dat half jaar dat ik wegens remigratie met mijn elf jarige dochter dakloos raakte.

En heb het opgeschreven in mijn recent bij Gigaboek uitgekomen boekje Dakloos.

Dakloos raak je niet zomaar

Dakloos beschrijft de aanloop naar de problemen. Want dakloos raak je niet zomaar.

Het beschrijft hoe hulpverlening en overheid wegkeken, toen ik op advies van diezelfde hulpverlening weer de landsgrenzen overkwam.

Niemand deed iets. Maar ik werd wel aangemeld bij het AMK omdat ik als dakloze moeder niet voor een kind zou kunnen zorgen. Ook het AMK deed niets om ons aan een beschaafd onderkomen te helpen.

Ik heb op de valreep mijn kind mogen houden. Maar ben nooit meer over de schrik, over de schande  en de schaamte heen gekomen.

Je hebt voorgoed een stigma

Ik ben zieker dan ik al was voordat ik dakloos raakte.

En ik zit twee jaar na dato nog steeds met een hele hoop problemen die door niemand worden opgelost, waaronder een veel te dure woning en stapels dossiervervuiling .

Mijn leven is kapot

En er is, ondanks dat er bewezen fouten met ons zijn gemaakt, nog niemand voorbij gekomen die voorgesteld heeft het te repareren of de schade te vergoeden.

In tegendeel.

Om zichzelf in te dekken doen ze hun best mij de schuld in de schoenen te schuiven met onterechte diagnoses over mijn geestelijke gesteldheid.

Je staat als burger in dit land met je rug tegen de muur: overheden en hulpverleningsinstanties gedragen zich als corrupte ondernemers. Het zakelijke belang, geldgewin, wordt boven de mens gesteld. In plaats van dat ze doen waarvoor ze in het leven geroepen zijn. En dat gaat straks met de participatiewet en de transitie jeugdzorg alleen maar erger worden.

Wie zich goed wil voorbereiden op wat er gaat komen, raad ik aan Dakloos te lezen.”

Wil je het boek lezen? Hier kun je het bestellen.

N.B.: Stichting Slachtoffers Eerst! Is niet aansprakelijk voor de inhoud van reacties die door derden worden geplaatst.