Als een dader soms gezocht wordt, zien wij zijn of haar gezicht.

Raar

Is de dader opgepakt, dan zie je plots een balkje voor de ogen.

Als je aangifte doet, komen de daders alles over je te weten. Hoe je heet, waar je woont, waar je werkt. Zij mogen alles van jou weten. Ze krijgen het keurig aangeleverd door hun advocaat.

Jij krijgt niets over hen te horen.

Dat tast namelijk hun privacy aan (!) Terwijl je toch juist het tegenovergestelde zou verwachten.

Slachtoffers worden niet beschermd, daders wel

Slachtoffers moeten het zelf maar uitzoeken. Soms samen met een –  mede-Slachtoffer(s).

Als je al “geluk” hebt…

Wijzelf zijn Slachtoffers van oplichting, afpersing en bedreiging

We hebben hele nare dingen meegemaakt en zijn door justitie en meerdere instanties enorm in de steek gelaten, niet eenmaal maar een aantal keren. Onze levens zijn zelfs in gevaar gebracht en dat dankzij de Politie. Later werd er gezegd; jullie hadden te maken met de ‘boerenpolitie’. Leuk, maar wat hebben wij daaraan?

Gelukkig kunnen wij het navertellen en proberen wij om dit soort van praktijken aan de kaak te stellen.

Wij kwamen er in de loop van de tijd achter dat wij niet de enigen waren; er waren zeer veel Slachtoffers!

Een oproep van justitie aan deze Slachtoffers om zich bekend te maken en ook aangifte te doen leverde helaas niet het gewenste effect op.

Velen dachten al vooruit; “wat als ze vrijkomen? Hun handlangers lopen nog vrij rond. Bekijk het maar justitie, wij hebben genoeg geleden en door ook nog naar buiten te treden roepen we nog meer gevaar op ons en onze gezinnen af”.

Helaas lukte het justitie niet om hen over de streep te trekken. Wat dus inhield dat de daders er veel en veel te gemakkelijk vanaf kwamen.

Kerfstok

De daders werden, zo bleek achteraf al vele jaren door justitie in de gaten te worden gehouden en hadden enorm veel op hun kerfstok.

Ze hadden de Slachtoffers emotioneel en financieel compleet in hun macht. Justitie heeft in al die jaren niet ingrepen!

Ook waren er wel degelijk aangiftes, maar helaas durfde niet iedereen naar buiten te stappen.

Deze daders hebben er hun ‘beroep’ van gemaakt en ja dat zal bij hen echt nooit veranderen.

En dat zullen ze in de toekomst zeker weer gaan doen als ze weer vrij zijn maar dat kunnen ze ook doen vanuit de gevangenis.

Angst

Sommige Slachtoffers durfden niet eens aangifte te doen.

Achteraf denken wij: die Slachtoffers hadden ergens wel gelijk!

Maar juist daardoor konden de Veelplegers gewoon doorgaan.

Wat haal je je in vredesnaam op je hals om aangifte te durven doen tegenover Veelplegers, die niet anders kunnen dan Slachtoffers maken.

Veel, heel erg veel. Door uw mond te houden en geen aangifte te doen zullen ze echter ook niet stoppen!!

Medelijden met de daders?

Het zit de daders in hun bloed, ze kunnen niet anders.

Lazen laatst dat iemand schreef; “ook daders zijn Slachtoffer”.

Moeten wij soms medelijden hebben met de daders? Daders die mensenlevens in gevaar hebben gebracht, lichamelijk of geestelijk letsel hebben toegebracht en daarmee enorm veel leed hebben veroorzaakt puur uit eigen gewin?

De verkeerde aandacht

Waarom gaat na aanhouding van de dader(s) toch steeds nog de meeste aandacht uit naar de dader(s)?

Zij krijgen veel meer hulp van justitie, en hebben in een mum van tijd een advocaat en allerlei voorzieningen.

Wat moeten wij als Slachtoffers?

Verloren jaren

Anderen zijn soms iemand verloren of hebben zelf of nu met een geestelijk of lichamelijk gehandicapt persoon te maken. Ook weten wij van Slachtoffers dat zij verslagen waren. Zij hadden geen energie meer hun levensvreugde was overgegaan in pure angst.

Wat kunnen wij nog doen? Waar zijn wij nog toe in staat?

Wij moeten wachten en dat gaat jaren duren. Die jaren krijgen wij nooit meer terug dat zijn – dankzij de dader(s) – verloren jaren.

Bedankt dader(s)!

Je staat er alleen voor

Na zo’n gebeurtenis sta je er echt alleen voor. Van de instanties hebben velen niet of nauwelijks hulp gehad; helaas. Enerzijds begrijpelijk, want ze konden er niet veel mee en wisten niet eens hoe te handelen.

In de praktijk komt het erop neer dat u of een van uw naasten er zelf achteraan moet. Ook is het beter om een advocaat te hebben die de zaken voor je regelt.

Er zijn ook mensen die wegblijven of die in eerste instantie nog wel voor je deur staan maar naarmate de tijd verstrijkt toch ‘zat’ worden van het Slachtoffer.

Soms uit angst, soms omdat ze gelukkig niet weten wat het is om als Slachtoffer in een isolement te zitten. De dader(s) zitten veilig tussen vier muren of lopen vrij rond, maar wij niet!

Je leven overhoop

Hoe red je het financieel als je eerlijke verdiende geld weg is, als je niet meer in staat bent om te werken? Je er niet meer voor je gezin of familie of vrienden kunt zijn, omdat je hele leven compleet overhoop is gegooid?

Is je letsel toegebracht of ben je bedreigd of afgeperst? Hoe moet je dan verder en hoe krijg je dan jezelf en misschien je geld terug?

Wij zijn niet de veroorzakers!

Het moet stoppen dat wij jarenlang achter alles aan moeten blijven gaan. Daar hebben we toch deskundigen voor? Wij zijn niet de veroorzakers!

Hulp voor Slachtoffers

Sinds 1 januari 2011 is er een wet voor Slachtoffers met dank aan Fred Teeven. Deze wet zorgt ervoor dat als de dader het Slachtoffer niet terugbetaalt op het moment van zijn vrijlating dat u dan binnen acht maanden het geld terugkrijgt van de staat! En de staat dus een vordering op de dader heeft.

Dus er zit vooruitgang in voor het Slachtoffer van afpersing.

Helaas is er nog steeds niets geregeld voor Slachtoffers van oplichting.

Sommige Slachtoffers moe(s)ten naar het UWV en misschien wel naar de voedselbank.

Daders krijgen meer hulp dan wij

Als een dader wel veroordeelt is denk je wel eens zij hebben het beter dan wij. Wij moeten elke maand maar weer zien of we alles nog kunnen betalen. Voor hen wordt het allemaal geregeld. Met allerlei gespecialiseerde hulp en bijscholing om uiteindelijk weer terug te kunnen keren als een ‘fatsoenlijk’ burger in de maatschappij.

Ook voor veelpleger(s) wordt er echt van alles aan gedaan, ondanks hun lange strafdossiers, om hen zo snel mogelijk weer terug te laten keren in de maatschappij.

Soms is dit een proefverlof. Het kan zijn dat ze niet in uw nabijheid mogen komen en een enkelbandje om krijgen.

Leed

Slachtoffers zijn vaak dusdanig getraumatiseerd dat zij niet eens de moed hebben om er nog met een buitenstaander over te praten. Met een mede slachtoffer kun je soms van gedachten wisselen want je hebt raakvlakken.

Er zijn ook Slachtoffers die helemaal dichtslaan. Die dragen hun lot alleen met zich mee soms wel jaren. Verloren jaren want die krijg je nooit weer terug.

Waarom moeten Slachtoffers ‘zolang’ lijden? In het begin na een erge gebeurtenis heb je iemand nodig die weet hoe het voelt. Je zoekt misschien hulp of krijgt via allerlei instanties hulp aangeboden. Allen bedoelen het goed en luisteren en geven raden wat heel belangrijk is en voor sommigen afdoende. Anderen praten er liever over met een mede-Slachtoffer.

Maar voor anderen is dit een brug te ver en dat is logisch want als je het zelf niet eens kunt bevatten wat je is overkomen, hoe kun je dit op een ‘leek’ overbrengen. Bij sommigen kan het misschien wel jaren duren voordat ze alles weer in het juiste perspectief gaan zien. Anderen kunnen het misschien wel nooit.

Dit alles heeft niets met de dader(s) te maken! Het gaat erom dat wie WIJ eens zijn geweest; onbevangen, genietend van het leven dat WIJ misschien door toedoen van de dader(s) wel nooit meer de oude kunnen worden.

Het is volgens ons zo belangrijk dat er voor een Slachtoffer zo snel mogelijk alles wordt geregeld.

Dus niet zoals het nu gaat, dat wij niets te horen krijgen buiten de getuigenverhoren (!) om. Waarom moeten WIJ de gehele tijd hangende alle processen lijden?

Een dader krijgt hulp

Een dader of dader(s) krijgt hulp op alle fronten, zij hebben de beste en veelal door de staat (dus wij allen) gesubsidieerde strafrechtadvocaten. Een verdachte mag liegen en alles verdraaien en is niet verplicht antwoord te geven. De dader hoeft namelijk niet aan zijn eigen veroordeling meewerken. Dit in tegenstelling tot Slachtoffers.

Volgens ons moet dit maar eens omgedraaid worden Eerst Wij en dan pas de dader(s)!

Zij moesten zo nodig Slachtoffers maken, wij vroegen daar niet om.

Op het moment van de uitspraak komt er meestal nog wel een Hoger Beroep. En misschien zelfs nog wel een Cassatie.

Als het tegenzit weet je niet eens of de dader al vrij is.

Justitie richt zich op daders en vergeet de Slachtoffers

Helaas moesten sommigen ook daar zelf achter komen. Dank nogmaals heel veel dank justitie.

Wat wordt er aangedaan om te zorgen dat je niet opnieuw in de klauwen komt van de dader(s)?

Waarom laat de Politie veelplegers zolang rondlopen zodat ze soms jarenlang Slachtoffers kunnen maken? Onderbezetting? Geen ‘bevel’ van bovenaf? Angst? Of om de bewijzen rond te krijgen dat het om een Criminele Organisatie ging?

Waarom zijn de dader(s) en veelal veelplegers na 2/3 van hun straf vrij en wordt er niet eens een keer gekeken hoelang het duurt voor een Slachtoffer zijn of haar leven weer heeft opgebouwd? Als dat al lukt!

Waarom zijn dader(s) achteraf zo zielig? Slechte jeugd enz. Wat een lachertje. Menigeen met een slechte jeugd wordt niet ZO.

Herbeleving

Door eens naar buiten te treden hebben sommige Slachtoffers met dank aan de Media hetgeen hen overkwam een halt kunnen toeroepen. De Politie was daar absoluut niet blij mee, echter hen restte geen keus.

Door de vele rechtszaken van de afgelopen jaren moesten de Slachtoffers het gebeurde verscheidene malen opnieuw (her)beleven.

En steeds kwam er weer een stukje (her)beleving terug wat op zich al een hele nare ervaring is.

Wat zijn dat toch voor mensonterende toestanden? Ok, dader(s) hebben het recht om zich te verdedigen dat is nu eenmaal per wet zo geregeld.

Waarom worden Slachtoffers steeds ‘aangevallen’ door hun strafadvocaten?  Slachtoffers zijn al genoeg kapot gemaakt.

Zou het niet beter zijn dat juist Slachtoffers direct na het gebeurde zouden worden bijgestaan door een advocaat en een goeie hulpverlener?

En dat ook Slachtoffers eens alle stukken ter inzage kregen?

Slachtoffers zijn geen criminelen, maar slechts Slachtoffer!

Lef

Als je het ‘lef’ hebt gehad om aangifte te doen moet je misschien wel over je schouder kijken. Dat is toch te gek voor woorden? Want de daders weten alles over je.

Aan Slachtofferbescherming wordt niet of nauwelijks gedaan.

Je hebt Slachtoffers die ‘terug knokken’ met alle gevaren van dien.

Je hebt Slachtoffers die geen levensvreugde meer kennen en niet meer kunnen functioneren. Misschien wel nooit meer.

Je hebt Slachtoffers die hun lot alleen dragen zonder dat iemand er vanaf weet. Door naar buiten te treden zul je merken dat het beter is dan alles voor je te houden. Je helpt juist op deze manier jezelf, is het niet op de korte termijn dan is het wel op de lange termijn!

Wij zwijgen niet meer

Wij zwijgen niet meer, het is genoeg geweest; Slachtoffers eerst, want de daders worden al genoeg geholpen!